ΚΡΑΥΓΗ ΑμεΑ

Η «ΚΡΑΥΓΗ ΑμεΑ» δεν είναι άλλη μια τυπική ΜΚΟ. Είναι η φωνή των γονιών που μεγαλώνουν παιδιά με βαρύ αυτισμό, βιώνοντας καθημερινά την αδιαφορία της Πολιτείας, την ανυπαρξία δομών και την ψυχολογική και οικονομική εξουθένωση. Μιλάμε για οικογένειες που μένουν κλειδωμένες στο σκοτάδι, παιδιά που καταλήγουν σε ψυχιατρεία αντί για σχολεία, και γονείς που καταρρέουν. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί πλέον να μένει αόρατη. Η «ΚΡΑΥΓΗ ΑμεΑ» δημιουργήθηκε για να διεκδικήσει Μηδενική Ανοχή στην Κακοποίηση και ουσιαστική κοινωνική ένταξη, με δράσεις, παρεμβάσεις και συνεργασίες που θα αλλάξουν το τοπίο.

Οι γονείς παιδιών με σοβαρό αυτισμό αντιμετωπίζουν πολλές και σύνθετες δυσκολίες. Συχνά βιώνουν στρες και ψυχολογική επιβάρυνση, καθώς και δυσκολίες στην εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξη των παιδιών τους. Η φροντίδα ενός παιδιού με σοβαρό αυτισμό μπορεί να είναι εξαιρετικά απαιτητική και να οδηγήσει τους γονείς σε στρες, κατάθλιψη, χαμηλή αυτοπεποίθηση και άλλα προβλήματα που επιβαρύνουν την ψυχική τους υγεία. Η εξασφάλιση κατάλληλης εκπαίδευσης αλλά και θεραπείας για το παιδί τους μπορεί είναι μια οδύσσεια, ειδικά αν το παιδί αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς ή υπάρχουν συνυπάρχουσες αναπηρίες.

Οι γονείς μπορεί να βιώνουν συναισθήματα θυμού, απογοήτευσης και ενοχής, καθώς να αισθάνονται απομονωμένοι και παραγκωνισμένοι από το περιβάλλον τους. Η υποστήριξη και η ενδυνάμωση των ειδικών γονιών είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και την διατήρηση της ψυχικής τους υγείας.

Αρχικά οδηγηθήκαμε στην δημιουργία της ομάδας – κοινότητας μέσω του μέσου κοινωνικής δικτύωσης FACEBOOK με το όνομα, Βαρυς Αυτισμος: ας φωτισουμε την σκοτεινη πλευρα . Ήταν η ανάγκη μας να μοιραστούμε βιώματα, συναισθήματα, αγωνίες, προβληματισμούς και ιδέες για το πως θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτή τη κοινότητα αρχικά ορατή στον κόσμο και μετά καλύτερη. Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση και συνθήκη που ζει όλη η οικογένεια που έχει παιδιά με βαρύ αυτισμό και θέλαμε να συσπειρωθεί η κοινότητα και να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι τους, κρυμμένοι στα σπίτια τους χωρίς ελπίδα.